Sprawozdanie z II konferencji.

II KONFERENCJA NAUKOWO-SZKOLENIOWA „SŁUCHAM, WIĘC POTRAFIĘ” LISTENING IS „I CAN” Terapia metodą audytywno-werbalną (A-VT) – autorzy sukcesu

 W dniu 25 czerwca 2011 roku odbyła się II Konferencja Naukowo- Szkoleniowa „Słucham, więc potrafię” Listening is „I can” zatytułowana „Terapia metodą audytywno- -werbalną (A-VT) – autorzy sukcesu”. To drugie z kolei spotkanie zorganizowane przez pracownice Instytutu Fizjologii i Patologii Słuchu, które ukończyły międzynarodowy kurs „Listening for Life Professional Education & Training Auditory-Verbal Studies: Principles into Practice” prowadzony przez Warrena Estabrooksa: Annę Barej, Agatę Lutek, Agnieszkę Pankowską i Małgorzatę Zgodę. II Konferencja otwiera cykl poświęcony wszystkim uczestnikom procesu terapii, od których zależy ostateczny efekt działań, a więc: rodzicom, dziecku, terapeutom, innym specjalistom (jeśli dziecko potrzebuje ich pomocy), wychowawcom, nauczycielom, opiekunom i dziadkom. Bohaterami naszych tegorocznych rozważań byli RODZICE. Do udziału w II Konferencji zaproszeni zostali specjaliści z obszaru rehabilitacji małego dziecka z wadą słuchu (w tym zwłaszcza logopedzi, surdologopedzi, pedagodzy i surdopedagodzy), którzy już pracują z pacjentami, ale również studenci, rodzice i opiekunowie.

Program II Konferencji obejmował 3 części. Pierwsza, której podtytuł brzmiał „Rodzice w A-VT”, stanowiła wprowadzenie do tematu. W kolejnych wystąpieniach osoby prowadzące spotkanie zapoznały uczestników z podejściem reprezentowanym przez terapeutów pracujących zgodnie z zasadami metody audytywno-werbalnej w kwestii roli i znaczenia aktywnego udziału rodziców w terapii dziecka. Przedstawiono założenia ogólne, własne doświadczenia i refleksje (Agnieszka Pankowska), postawy rodziców i ich opinie na temat udziału w zajęciach (Anna Barej), sposoby angażowania i motywowania rodziców (Małgorzata Zgoda). Każde z wystąpień ilustrowane było materiałami filmowymi zarejestrowanymi podczas zajęć rehabilitacyjnych prowadzonych na terenie Instytutu. Wystąpienie pani Agaty Lutek poświęcone zostało przypomnieniu kanonów metody i stanowiło doskonały wstęp do kolejnych – praktycznych części spotkania. Część druga Konferencji obejmowała prezentacje i komentarze do filmów przesłanych nam przez uczestników. Przypomnijmy w tym miejscu, że w zaproszeniu do udziału w II Konferencji organizatorki zwróciły się do wszystkich zainteresowanych z apelem o przesłanie krótkich filmów ilustrujących ich pracę z dzieckiem. Miło nam poinformować, że wiele osób przekazało nam ciekawe materiały. Czas, jakim dysponowałyśmy, nie pozwolił niestety na prezentację wszystkich, ale zostaną one wykorzystane podczas następnych spotkań. Wspólne oglądanie, komentarze i dyskusja miały na celu konfrontację dotychczasowych informacji na temat metody oraz ocenę ich praktycznego stosowania. Szczególną uwagę zwracano na to, co było tematem przewodnim, a więc na obecność rodziców na zajęciach, ich zaangażowanie i postawy. Jako moderatorzy odnotowałyśmy, że taki element Konferencji pozwolił wszystkim zainteresowanym na przedstawienie swoich wrażeń, ale również na dostrzeżenie elementów, które w sposób zasadniczy różnią „polską metodę audytywno-werbalną” od tej, której zasady zawarte są w podejściu reprezentowanym przez profesora Warrena Estabrooksa.

Kontynuacją naszych wspólnych rozważań zaproponowanych w programie II Konferencji była trzecia część spotkania zorganizowana w formule warsztatowej. Uczestnicy, którzy zgłosili chęć praktycznego zmierzenia się z zadaniem, zostali podzieleni na Terapeutów i Rodziców. Ich rolą było zaprezentowanie fragmentu zajęć prowadzonych metodą audytywno-werbalną z uwzględnieniem zdobytych informacji oraz swoich przemyśleń i doświadczeń. Osoby te otrzymały informacje o wieku dziecka, z którym będą pracować, stopniu ubytku słuchu, urządzeniu wspomagającym słyszenie, z jakiego dziecko korzysta, i stażu w terapii. Do dyspozycji Terapeutów przygotowano zabawki, książeczki i układanki, które mogli wykorzystać. W role dzieci wcieliły się kolejno pani Agnieszka Pankowska i pani Anna Barej, zaś panie Małgorzata Zgoda i Agata Lutek zachęcały pozostałe osoby, by po obejrzeniu tych scenek, podzieliły się swoimi wrażeniami czy obserwacjami. Zadanie okazało się ciekawe, ale i trudne. Było doskonałą ilustracją istoty zagadnienia i odmienności, do jakiej należy się przekonać, jeśli planujemy organizację i prowadzenie zajęć rehabilitacyjnych zgodnych z prezentowaną metodą. Aktywny udział pozostałych osób, ich żywe reakcje na sytuacje i komentarze były najlepszym dowodem potrzeby konfrontacji teorii z praktyką i gotowości do zmiany często wieloletnich nawyków. 

W II Konferencji Naukowo-Szkoleniowej „Słucham, więc potrafię” Listening is „I can” zatytułowanej „Terapia metodą audytywno-werbalną (A-VT) – autorzy sukcesu” udział wzięło 50 osób. Ponieważ została ona zorganizowana w tym samym miejscu i równolegle do ostatniego dnia obrad 10 Kongresu EFAS, nasze spotkanie odwiedzali obcokrajowcy uczestniczący w tym Kongresie. W gronie aktywnych uczestników znalazły się natomiast osoby z ośrodka w Odessie na Ukrainie. Wraz z nami sprawują one opiekę nad małymi dziećmi implantowanymi zoperowanymi w Instytucie Fizjologii i Patologii Słuchu. Uczestników II Konferencji poprosiliśmy również o komentarz na temat spotkania, który mogli zamieścić w specjalnej ankiecie przygotowanej przez organizatorki. Wypełnione arkusze przekazało nam 28 osób. Wyniki tych zapisów ilustrują poniższe wykresy.

W ankiecie zamieszczono również pytanie otwarte: Co było główną przyczyną Pani/Pana udziału w tej konferencji? Najczęstszą odpowiedzią udzielaną przez uczestników była chęć pogłębienia wiedzy z zakresu Metody A-V i poszerzenia warsztatu pracy, ponadto kontynuacja ubiegłorocznej Konferencji oraz wykorzystywanie zasad Metody w codziennej pracy. W ostatniej części ankiety zwróciłyśmy się z prośbą o komentarze, sugestie i uwagi dotyczące konferencji. Jak wynika z analizy zawartych przez uczestników informacji, głównie opisywane były walory zajęć warsztatowych. Sugerowano wydłużenie czasu trwania zajęć warsztatowych do przynajmniej jednego całego dnia, doceniono przygotowanie i organizację konferencji oraz jej prowadzenie. Uznanie zyskało również wprowadzenie filmów z praktyki osób uczestniczących, komentowanie przebiegu zajęć, aktywne zaangażowanie prowadzących i uczestników oraz prowadzone dyskusje. W imieniu organizatorów II Konferencji Naukowo-Szkoleniowej „Słucham, więc potrafię” Listening is „I can” pragniemy podziękować wszystkim uczestnikom za ich aktywny udział i zaprosić na kolejne spotkania, które planujemy dla Państwa przygotować. Tych z Państwa, którzy nie mogli spotkać się z nami 25 czerwca 2011 roku, a chcieliby zapoznać się z najważniejszymi informacjami dotyczącymi roli rodziców w terapii A-V, zachęcamy do lektury tekstu pt. „Metoda audytywno-werbalna – rodzice”, który zamieszczony zostanie w kolejnym numerze dwumiesięcznika „Słyszę”. 

W imieniu organizatorów II Konferencji 
mgr Agnieszka Pankowska 
Klinika Rehabilitacji 
Instytut Fizjologii i Patologii Słuchu